De tuinier

De tuinier.

Hij meet bij het wakker worden het zonlicht op zijn ogen en de warmte in de donshaartjes op zijn huid. Hij luistert. Naar vogels, en hoe ze schuifelen onder de pannen of kwetteren in de bomen. Naar de raspige haan in de verte, het klokken van parelhoenen en kalkoenen, een schreeuwende fazant, het pletsen van de eenden.

De Tuinier meet en weegt de echo’s van dichtklappende deuren in het huis en speurt naar het gerinkel van kopjes op de terrassen van vroeg-wakkere buren. De Tuinier kent het weer van de dag lang voor hij zijn ogen open doet, en hij heeft zijn plannetjes klaar op het ritme van de sluimerende ochtend.

De Tuinier staat op en eet, misschien al rillend, zijn ontbijt op het terras en hakt de dag alvast in hapklare tuinbrokjes voor zich uit: eerst het onkruid uit de groenten, en het uitdunnen van zijdezachte scheutjes keukenraap. Dan het wegknippen van oude bloemen waar een tweede bloei kan worden verwacht en het stutten van stokrozen na de regen. Middageten. Buiten. En dan weer boontjes uit de struiken strijken, rijpe courgetten om hun as draaien en snijbiet krakend vers van zijn wortels scheuren.

De Tuinier plukt en trekt, hij oogst en zaait, streelt en rukt uit. Hij schuift traagzaam langs zijn perken voort en monstert verwachtingsvol het groen. Een bijna rijpe tomaat kan minstens vier keer per dag op vooruitgang worden geïnspecteerd; voor vers zaaigoed  vleit hij zijn buik in de stoffige aarde, juichend als de eerste tere sprieten boven lijken te komen.

Het is avond en de Tuinier eet groenten uit eigen tuin. Slurpt grote slokken van zijn donkere bier. De geur van versgemaaid gras plakt in zijn huid, de nagelranden zullen nog enkele dagen zwart en eeltig zijn. Een broeierige avondzon gooit oranje lichtbakens over de toppen van de bomen en de eerste vlasbloempjes sluiten hun knoppen in het vochtige gras.

De Tuinier kruipt stram en geurend naar aarde in zijn onopgemaakte bed, het huis een puinhoop van achtergelaten kopjes en sandalen, maar de tuin weer stralend van zeer tijdelijke pracht. De Tuinier is tevreden. De Tuinier is gelukkig. En bovenal is de Tuinier ook zot.

Het zijn de zotten die de wereld veranderen.